Tekrardan merhabalar! :)
Kitabın Adı: Sonsuz Unutuş
Yazarı: Kadir Aydemir
Yayınevi: Yitik Ülke Yayınları
Sayfa Sayısı: 79
Temin edebileceğiniz yerler:
-20.12.2014 tarihinde= İDEFİX- 6,30 TL http://www.idefix.com/kitap/sonsuz-unutus-kadir-aydemir/tanim.asp?sid=CW1ZOH5HTU8U4HN3WWQC
BABİL.COM- 6,75 TL http://www.babil.com/urunler/1248492/sonsuz-unutus
Daha önce hiç okumadığım bir yazarın kitabını
okudum,tanıştım. Tesadüfen fuarda kendisi ile tanışma fırsatım oldu ve gayet
sıcak insan olduğunu söyleyebilirim. İmzamı da kaptım :)
Sonsuz Unutuş, benim enerjimin olduğu veya yoğun olmadığım
zamanlarda tercih ettiğim tarz bir kitaptı. Sessiz sakin bir ortamda
alacaksınız çayınızı kahvenizi altını çize çize sindire sindire okunacak bir
kitaptı. Öykü kitapları fazla sevmememe rağmen bende daha çok okuduğumdan
anlamadan ziyade ‘Aman Allahım bunun da altını çizmeliyim ‘ dedirtti. Tek kelime
ile bayıldım! Hayır o kadar indirimdeyken başka kitaplarını da alsaymışım keşke
dedim :)
Altını çizdiğim cümleler o kadar çok ki hepsini
yazamayacağım maalesef ki. Ama bir kısmını paylaşabilirim:
-
Dalgalar kıyıya vurdukça benden ufak bir parça
da alıp götürüyor su.
- - -Ben sihirli bir fasülye değilim,hayır; ben hasta köpeğin kovaladığı mutsuz gezgin.
- Yeniden doğuş böyle bir şey olmalı dedi içinden ve sürünerek uzaklaştı oradan, uzun bir gölgenin içinden geçip kuru dallara sürünerek…
- - Soğuk işlemiş her şeyin içine. Uzakta mı şimdi deniz, buzlu dalgalar, kristal balıklar. Deniz minareleriyle dolu sesin.
- - Kar yağarken her şey ayrılıktır söylemiştim.
- - Kendinle karşılaşmaktan korkuyorsun gölgeler arasında ilerlerken.
- - İçindeki aynada donup kalmıştı. Ne sırdı artık ne de hayatı acımasızca yansıtan o keskin taraf. Tam ortasındaydı, yapayalnız,sessiz,hareketsiz. İki harf arasına sıkışmıştı hepsi bu…
- - Gecenin bir bitimi olmalı. Düşünsene. Sürekli hareket edersek seninle gecenin bitmediği o yeri bulabiliriz bakarsın.
- - Yalnızlık ve masa. Masa ve ben. Yanımdan geçen mutlu çiftler ve gölgeler.
- - Onun yanında mutluydum, konuşmama gerek yoktu,kavrıyordu ruhumu.
- - Uzakta mavi bir deniz coşuyordu ona gizlice dokunurken. Sesi hem çok tanıdık hem de hiç bilinmedikti. Çözemiyordum ama hissediyordum bu bağı…
- - Bir gün bir an geldi ve karşılaştın işte onunla. Sıradan bir gündü.
- - Ayrılık mı, kavuşmak mı seni mutlu eden? Yalnızken bir insana rastlamak mı, rastlantıdan sonra ayrılmak mı? Her kavuşmanın ayrılık suyunu içinde taşıdığını, yani sonsuz bir ölümle yüklü olduğunu bilmen ne acı.
- - …tuzlu,derin bir uykuydu aşk. … Aşk buydu, uzaklara doğru bakıp bir şarkı mırıldanmaktı. İnciten bir şarkı.
- - Ayrılık renksiz bir şey.
- - Onlar her denizci gibi ölümün suyla geleceğini ve hiç gitmeyeceğini biliyorlardı, bense ayrılığın bir ada olduğunu hiç unutmayacağım.
- - Yıllarca bir zarfın içinde uyumak nedir bilir misin? Peki ya postada kaybolan bir mektuba hapsolmak.
- - Her gün sayfalarca mektuplar yazardım. Hayaller kurup çiçekler toplar, gülümseyerek gezerdim kırlarda,çünkü o bir gün bana geri dönecekti.
- - Tek isteğim cephanedeki sevgilime bir an önce varmasıydı yazdıklarımın. Postada kaybolan mektuplar vardır. Kimin, ne zaman, kime, neden yolladığı unutulur onların. Tozlu raflarda bekler,sahibine bir türlü ulaşamazlar. Ama bu sefer, yani bir seferliğine ben kazanmıştım.
-
Ona ulaşmanın en iyi yolu buydu; mektup zarfının
içine girip sevdiğin adamın yanına dek gitmek ve ona kocaman bir sürpriz yapmak.
İmkansız mı dedi biri?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder