28 Aralık 2017 Perşembe

2018’de Ne Olmak İstersiniz?

2018’de Ne Olmak İstersiniz?

Burada bir anket yapsak mesela, herkes ne cevap verirdi ‘2018’de ne olmak istersiniz’ sorusuna? 
Ne bekledik, ne umduk da ne bulduk?

Sizi bilmem ama ben daha çok olmak isterim mesela. Daha çok dost, daha iyi bir iş arkadaşı, daha iyi bir aile, iyi bir sevgili…

Kimisi geçmişini değiştirmek ister; keşke onu hiç tanımasaydım cümleleri yiten gidenlerin arkasından söylenen bir o kadar da nihai acıları büyütme prensibidir. Keşke bunu yapmasaydım cümleleri ise bunun bir diğer türevi olarak dillenir durur.
Oysa yaşam, tüm bunların yanında, içindeki çocuk kahkahalarını susturamayacak kadar ilginçtir. Olduramadığın şeylere kafa yorarken bilinmedik bir cemre ile mutlandırır seni.

Geçtiğimiz seneler ise bizi biz yapan, büyüten onca şeyin bir toplam tablosudur aslında. Her sene bir yaş daha büyümenin ama en güzeli bunu hissedebiliyor olmanın bana verdiği yetkiye dayanarak yeni yıl için dileyebileceğim şeyler mevcut tabii.

İlk olarak daha çok insan olmayı diliyorum mesela;

Size de oluyor mu bilmem ama ben sık sık yaşıyorum. Her gün bir yere yetişmek için uyanıyoruz ama nereye gittiğimizden bir haberiz. Amaçsız bir koşuşturma içerisinde rutin günlerin kölesi olmuşuz. Git gide tahammül sınırlarımız aşınmış. Sokaktaki bir insana gülümsemeyi, bir sokak köpeğinin başını okşamayı unutmuşuz. Tamamlanan yanlarımız uğruna eksik hisseden insanları unutmuş oluyoruz. Koşarak gidilen bu yolda kısa bir soluklanıp herkese faydalı olan bir iş yapmak istiyorum bu sene.

Bir diğeri; daha iyi bir iş arkadaşı olmayı diliyorum mesela;

Her sabah yüz yüze baktığında kafanı çevirdiğin insanlardan değil de, beş dakikalık arada bile şarkı sözünü bulamadı diye üzülen ve dert edinen arkadaşlarımla daha çok vakit geçirmeyi diliyorum mesela. Bilgi ile kibir arasındaki o ince çizgiyi de umuyorum ki herkes bilir.

Parçalara bölünmeden yaşamayı diliyorum mesela. Kimseyi de parçalamamayı. Affedebilecek kadar erdemli ama kimsenin hatalarına bin değil bir nilüfer bağışlayacak kadar da değersiz hissetmemeyi amaçlıyorum. 


Bıktım dediğimde yanıma koşan dostuma,
Yan yana yürüyebileceğime inandığım tüm arkadaşlarıma,
Senemin güzelleşmesini sağlayan Ada’ya,
Sosyal medya demeden edindiğim, paylaştığım, zaman zaman mektuplaştığım herkese,
Hatıralarımın bedeli saçıma düşen iki beyaz tel saça,
Bana bir gün orada yaşarım dedirten Lüksemburg’a,
Hiç bilmediğim yerlerde eğlendiğim bir avuç insana,
Her sokağını ayrıca sevdiğim ve asla unutmak istemeyeceğim Amsterdam’ın o karlı kış gününe,
Mustafa Amca’nın hiçbir abartılı yemeğe değişmeyeceğim tostuna,
Kısaca beni büyüten ve kalbime dokunan herkese ve her şeye teşekkür ediyorum.
Ve herkese umut dolu bir yıl diliyorum. Hayat bu. Yolun bir yerinde kesişiriz yine!


Hoşça bakın zatınıza! J

TAŞINMA DUYURUSU!

Merhaba sevgili okuyan, Bugün sizlere aslında biraz da değişik bir durum içerisinden bahsetmek istiyorum. TAŞINIYORUM!!! (Sadece bloğu...