Merhaba sevgili okuyan! :)
2018 yılı sonuna kadar okumak istediğim kitap hedefi yahut challenge (ingilizce yazdım ama inşallah aşağı kötü yorum yazmazsınız artık) içerisinde geçtiğimiz günlerde okuduğum Melisa Kesmez'in Nohut Oda kitabından bahsedeceğim.
Birkaç sene öncesinde yine aynı yazarın 'Atları Bağlayın Geceyi Burada Geçireceğiz' kitabı ve 'Bazen Bahar' kitaplarını okuyup çok beğenmiştim. Öykü kitaplarına ısınmamda Melisa Kesmez'in payı büyüktür.
Ama bu kitap özellikle ilk iki öyküsü (Kalanlar ve Son Bir Çay) başka bir evrende kalbimin içinden sızanları yazmış gibi hissettim. Yanıma kalem almadığım her dakikaya, altını çizemediğim her kelimede kendime kızdım. Belki çok farklı değildi yazılan konu veyahut tarz, ama yine de kalbime yerleştiğini en derinden hissettim.
Aslında dili bu kadar yalın kullanmasından yola çıkarak yazarı biraz araştırdığımda, bende de bulunan Truman Capote-Ateşteki Güve kitabının da çevirisini üstlendiğini öğrendim. Kitaplığımı karıştırıp bakacağım, eğer yok ise en uygun zamanda onu da listeme eklemeyi düşünüyorum.
Kitap ile ilgili söylemek istediğim diğer bir şey de kapağı! SEL'in kapaklarına hayranlığımı gizleyemiyorum. Keza bu kapak da benim sevdiğim bir yüz oldu.
Altını çizdiğim yerler, okuduğum ve içime sinen bir kitap oldu kısaca. Fuar dönemlerinde yazara şans vermenizi şiddetle öneriyorum.
Altını çizdiğim, defterime alıntıladığım yerler biraz fazla ama ara ara kaydetmeye çalıştığım aşağıdaki 1000kitap profilimden ve diğer yorumlarıma da Goodreads hesabımdan ulaşabilirsiniz :)
Sevgiyle kalın,
Hoşça bakın zatınıza...
Nohut oda benim merak ettiğim bir kitaptı. Teşekkürler paylaşım için...
YanıtlaSilSeni blogda görmek aşırı keyifli benim için :)
YanıtlaSilTeşekkür ederim Damlamm :)
SilO zaman tavsiyem olsun :) Sevgiler.
YanıtlaSil